Je lied is uitgezongen
Je staakt je stille strijd
Ga nu maar, het is je tijd
Ik heb je lief mijn jongen
Tot in de eeuwigheid
Kort nadat Tobias vier jaar geleden overleed, besloot ik mijn langgekoesterde wens te vervullen: het schrijven en uitgeven van een boek over zijn – te korte – leven. Niet alleen omdat dit blijmoedige, dappere kind het verdiende, maar ook omdat zijn verhaal gehoord mag worden en ik, als moeder zijn stem wil vertolken. Dat het een schier onmogelijke klus is, heb ik inmiddels ontdekt. Ik wil mijn bijzondere zoon volledig recht doen en niets lijkt hiervoor goed genoeg. Het is schaven en schuiven. Maar nu ben ik, na een aarzelend verzoek aan een aantal meelezers en na positieve en opbouwende kritiek, zover dat ik een breder publiek durf te benaderen. Hoewel het nog niet af is, laat ik graag af en toe iets lezen.