• Spring naar de hoofdnavigatie
  • Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Skip to footer

Rouw en verliesverwerking

  • Home
  • ‘Tobias’, het boek
    • Themabijeenkomsten
    • Uitgelicht
  • Voor wie?
    • Zorgen kind met ziekte/beperkingen
    • Rouw om kind
    • Laatste levensfase
    • Professionals-vrijwilligers-mantelzorgers
  • Wat?
    • Persoonlijke begeleiding
    • De kamer van Tobias
    • Bezinningsbijeenkomsten
    • Uitvaartdiensten
    • Menorca-anders bezinningsweek
    • Trainingen & workshops
  • Inspiratie
    • Blogs
      • Bal Demasqué
      • Vier het leven!
      • Corona: les in kwetsbaarheid
      • Elke vogel heeft zijn eigen stem
      • De mystieke wereld van het kind
      • Kleine dingen, groot geluk
      • Tobias, onze engel
      • Als je er maar voor open staat
      • Op zoek naar God in onze tijd
      • Het verhaal van een boom
  • Actueel
    • Agenda
    • Nieuwsbrieven
  • Over Viviras
    • Elisabeth van Windt
    • Missie
    • Praktisch
    • Wat is geestelijke verzorging?
    • Reacties
  • Contact

Vier het leven!

Met vereende krachten sleepten ze de manden naar de huiskamer. Beurtelings mochten ze een pakje uitkiezen en het aan degene geven wiens naam erop geschreven stond. Er waren cadeautjes voor de grote mensen, veel nuttige dingen voor in huis – Sint is tenslotte ook een nuchtere, praktisch ingestelde man – maar ook grappige, leuke dingen, want hij heeft ook humor. Tobias vond het gekraak van het pakpapier dat op zijn tafelblad was gelegd, maar wat leuk en lachte met hoge kreten. Toen was er een pakje voor hem.
‘Kijk!’ zei tante Margreet met een hoge stem, ‘een kerstmannenmuts! Er zit een lampje in!’
Tobias staarde nietsvermoedend naar de lap stof..
‘Zet hem maar eens op je hoofd, Naomi’, zei tante Margreet tegen Tobias’ zusje, dan kan Tobias het goed zien.’
Naomi deed wat haar gevraagd werd. Tante Margreet drukte op het knopje en daar lichtte het lampje rood op.
Een klein wonder voltrok zich voor Tobias’ ogen, een wonder dat hem helemaal naar zich toe trok, zijn hele wezen omvatte. Ze kon het niet zien, maar ze wist het: die onzichtbare wonderschone wereld waarvan hij deel uitmaakte. Die ze nu ook zo goed kon aflezen aan de verrukking die door zijn fysieke verschijning heen brak, hem volledig overnam. Ook zij werd steeds gegrepen, niet omdat ze zag wat hij zag, maar omdat ze iets wist wat groter was dan zijn fysieke beperkingen, groter dan de mensheid.

Uit: ‘Tobias’, het boek over mijn zoon. meer informatie

Primaire Sidebar

Nieuws

  • Kijken met kinderogen
  • Je kop laten hangen?
  • Corona: les in kwetsbaarheid en liefde
  • Kleine dingen, groot geluk
  • Nieuw: workshop Van Levensverhaal naar levensboek’

Viviras
Vivirás ondersteuning bij zingeving en samenleving

Telefoon: +31 (0)6 131 244 94
E-mail: info@viviras.nl
Website: www.viviras.nl

SOCIAL MEDIA

  • Facebook
  • LinkedIn
  • Twitter

Footer

Recente berichten

  • Kijken met kinderogen
  • Je kop laten hangen?
  • Corona: les in kwetsbaarheid en liefde
  • Kleine dingen, groot geluk
  • Nieuw: workshop Van Levensverhaal naar levensboek’

Viviras
Vivirás ondersteuning bij zingeving en samenleving

Telefoon: +31 (0)6 131 244 94
E-mail: info@viviras.nl
Website: viviras.nl

KvK handelsregister: 50445340
SKGV kwaliteitsregister  : 1010071157

© 2023 All Rights Reserved · Disclaimer · Privacy Statement · Webdesign by Acreacom Internet Services